Παροιμιακές Φράσεις

Οι παροιμιακές (ή παροιμιώδεις) φράσεις είναι ένα είδος φράσεων που δεν έχει να κάνει με γνωμικά, αν και συγγενεύει με τις παροιμίες ως προς το λαϊκό ή αλληγορικό τους χαρακτήρα.
Πρόκειται για σύντομες φράσεις που δεν αποτελούν «διατύπωση κρίσης», δεν τις χρησιμοποιούμε δηλαδή για να διατυπώσουμε μια άποψη, αλλά για να κάνουμε ένα χαρακτηρισμό. Πάντως τα όρια με τις Παροιμίες είναι μερικές φορές δυσδιάκριτα.

Εξυπνάδα Είναι γάτα με πέταλα. Βουλωμένο γράμμα διαβάζει Τα έχει τετρακόσια. Έχει μυαλό ξουράφι. Είναι σπίρτο καμινέτο Έχει μάτια και στον κώλο. Διαόλου κάλτσα Αξία και Ικανότητα Πιάνει πουλιά στον αέρα. Κάνει παπάδες. Γαμάει και δέρνει. Αλλού πατάει κι αλλού βρίσκεται Τον έβγαλε ασπροπρόσωπο. Καλιγώνει ψύλλο Και την πορδή σου δύναμη. Βγάζει απ’ τη μύγα ξύγκι. Τύχη Έχει άστρο... Μάννα εξ ουρανού Έβγαλε λαγό. Με παπά κοιμήθηκε... Έχει το κοκαλάκι της νυχτερίδας. Αυτουνού γεννάνε και τα κοκόρια του Μεγάλη κωλοφαρδία / Είσαι κωλόφαρδος Ορμητικότητα Φόρα παρτίδα Έμπαινε Γιούτσο Είναι στην πρίζα Ψυχή τε και σώματι Στο άψε σβήσε. Στο πίτς φυτίλι Έπιασε τον ταύρο από τα κέρατα. Ευκαιρίες Βάλτε τώρα που γυρίζει! Ό,τι πάρει η νύφη στην καβάλα. Γιούρια στον ταβλά με τα κουλούρια. Δώσε και μένα μπάρμπα! Υπευθυνότητα Άλλου παπά ευαγγέλιο. Έβγαλε τα κάστανα από τη φωτιά Ποιος θα βγάλει το φίδι από την τρύπα Δεν κατούρησα στο πηγάδι. Πήρε το κρίμα στο λαιμό του. Λογική Τι κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια; Ο νοών νοείτω. Τι σχέση έχει ο φάντης με το ρετσινόλαδο; Μέσα και Δυνατότητες Έχει μπάρμπα στην Κορώνη. Κάνει μνημόσυνο με ξένα κόλλυβα. Είναι στα μέσα και στα έξω. Έβαλε βύσμα Per mare per terra Κίνησε γη και ουρανό Κόστος και Τιμή Κόστισε ο κούκος αηδόνι. Ας πάει και το παλιάμπελο. Ίσα βάρκα, ίσα νερά. Πλήρωσε τα μαλλιά της κεφαλής του Ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο; Υλοποίηση Λαμβάνει σάρκα και οστά Εν τω άμα και το θάμα. Διέβη τον Ρουβίκωνα. Έφτασε μέχρι το κόκαλο. Τα σταφύλια τρυγημένα και τα σκόρδα φυτεμένα Υπερίσχυση Του ‘βαλε τα γυαλιά. Πάτησε πόδι Τον έκανε σκόνη Τον έφαγε λάχανο Πήρε τη μερίδα του λέοντος. Τον κόλλησε στον τοίχο. Τον τραβάει απ’ το καπίστρι. Τον σέρνει από τη μύτη. Είναι καβάλα στ’ άλογο. Τους πήρε την ταυτότητα Του πήρε τον αέρα. Έσκισε τη γάτα Τον έστυψε σαν λεμόνι Τους πήρε τα σώβρακα Τον ρίχνει στ’ αυτιά. Του έβαλε τα δυο πόδια σ’ ένα παπούτσι. Ρίσκο Το πάει φιρί-φιρί.. Επί ξυρού ακμής. Έχω απλωμένο τραχανά. Έβαλε το κεφάλι του στον ντορβά. Βαδίζει σε τεντωμένο σχοινί Ξέφραγο αμπέλι. Δαμόκλειος σπάθη Σιγουριά Κάθισε στα αβγά σου. Μην πατάς σε σάπιο σανίδι. Να δούμε πού θα κάτσει η μπίλια. Να ‘χεις τα μάτια σου δεκατέσσερα. Πάνε δυο-δυο, σαν τους Χιώτες. Έδεσε το γάιδαρό του. Φυλάει τον κώλο του. Κρατάει πισινή Ως κόρην οφθαλμού. Οπως με βλέπεις και σε βλέπω. Και με τον χωροφύλαξ και με τον αστφύλαξ Νομιμότητα Με παπά και με κουμπάρο Τύπος και υπογραμμός Ικανοποίηση Όλα μέλι-γάλα Ζωή και κότα! Πλέει σε πελάγη ευτυχίας Πασάς στα Γιάννενα Του ήρθε κουτί. Χαράς ευαγγέλια. Ο μήνας που τρέφει τους έντεκα. Και ούτε γάτα ούτε ζημιά. Στάζει μέλι το στόμα του. Μην το πεις ούτε του παπά. Τον υποδέχτηκαν μετά βαΐων και κλάδων. Τον υποδέχτηκαν μετά φανών και λαμπάδων. Εν χορδαίς και οργάνοις. Απ’ το στόμα σου και στου Θεού τ’ αυτί. Την έχω βρει Προσαρμογή Προκρούστειος κλίνη Όπου γης και πατρίς. Βρήκε το σφυγμό του. Πετάει ο γάιδαρος; Πετάει!

Προβλήματα και Δυσκολίες Έχω χτικιάσει Έχω φτύσει αίμα Αχίλλειος πτέρνα Γόρδιος δεσμός Αβρόχοις ποσίν. Καινά δαιμόνια. Έπεσε στο λάκκο των λεόντων Έπεσε στο λάκκο με τα κωλοδάκτυλα. Βρέθηκε στο λάκκο με τα φίδια. Τα κομβία της Αλέξαινας. Από τον Άννα στον Καϊάφα. Τη μία Πάσχα και την άλλη χάσκα. Είμαστε να μας κλαίν’ οι ρέγκες Θα πει το δεσπότη Παναγιώτη. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Τραβάει του λιναριού τα πάθη. Μεταξύ σφύρας και άκμονος. Από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη. Την κάναμε από κούπες. Δεν είδε άσπρη μέρα Δια πυρός και σιδήρου Του ‘κανε τη ζωή ποδήλατο Έπαθε μεγάλο χουνέρι. Φωτιά στα μπατζάκια μας Δεν είναι παίξε-γέλασε Έχει περάσει από σαράντα κύματα. Άνοιξε ο ασκός του Αιόλου Παθός και μαθός Μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας Κλάφτα, Χαράλαμπε. Περίοδος ισχνών αγελάδων. Πήρε το βάπτισμα του πυρός Έσπασε ο διάολος το ποδάρι του. Χεστήκαμε κι η βάρκα γέρνει. Έβαλε ο διάολος την ουρά του. Το κερασάκι στην τούρτα. Άγνοια Δε μύρισα τα νύχια μου. Ψαρεύει σε θολά νερά. Του φαίνονται Κινέζικα. Κούνια που σε κούναγε… Δεν είδε παπά κώλο. Δεν καταλαβαίνω γρυ. Πάμε στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα. Αδιαφορία Δεν ιδρώνει το αυτί του. Κάτι τρέχει στα γύφτικα. Τα γράφει στα παλιά του τα παπούτσια. Θα μας κάνει τα τρία δύο Δεν θα χαλάσω τη ζαχαρένια μου. Σκασίλα μου και σκορδοκαΐλα μου. Τα γράφει εκεί που δεν πιάνει μελάνι. Θα βάλω τη γάτα μου να κλαίει Δε μου κάνει ούτε κρύο ούτε ζέστη. Aπ’ το ένα αυτί μπαίνει και απ’ τ’ άλλο βγαίνει. Μας έχει γειώσει Κι ο μήνας έχει εννιά. Άσ’ τον να κουρεύεται. Σιγά τον πολυέλαιο. Ό,τι βρέξει ας κατεβάσει. Δεν τρέχει κάστανο. Μπαινάκης-Βγαινάκης. Δεν του καίγεται καρφί. Έβαλε το καπελάκι του στραβά. Μια ψυχή που είναι να βγει, ας βγει. Άρνηση Να μένει το βύσσινο. Θα πάρει τον τρίτο τον μακρύτερο Θα πάρει τα τέτοια μου. Έχει μουλαρώσει. Έφτασε ο κόμπος στο χτένι. Τον πέταξε σαν την τρίχα απ’ το ζυμάρι. Κολοκύθια με τη ρίγανη! Κάνω το δικηγόρο του διαβόλου Ως εδώ και μη παρέκει Εμμονές Αυτός το χαβά του. Αυτός το βιολί του. Το ‘χει βάλει αμέτι μουχαμέτι Το γουδί το γουδοχέρι. Εμπαιγμός Τον δουλεύει ψιλό γαζί. Τον πήραν στο ψιλό. Σπάνε πλάκα. Πήγαινε στη γωνία να δεις αν έρχομαι. Ματαιοδοξία Καβάλησε το καλάμι. Πουλάει μούρη Καμαρώνει σα γύφτικο σκεπάρνι. Είναι μεγάλο ψώνιο. Έπιασε τον παπά απ’ τ’ αρχ… Σήκωσε [το δικό του] μπαϊράκι Πήρε ψηλά τον αμανέ. Τρέλα Τράβα κορδέλα. Την έχει ψωνίσει Έχει σαλτάρει. Του ‘στριψε η βίδα. Τρελός παπάς σε βάφτισε. Καχυποψία Μου μπήκαν ψύλλοι στ’ αφτιά Τον έζωσαν τα φίδια Εγώ αυτά τ’ ακούω βερεσέ Τον βλέπει με μισό μάτι Κάποιο λάκκο έχει η φάβα Καλό το παραμύθι σου, αλλά δεν έχει δράκο. Ντροπή Έχουμε γίνει ρόμπες Κατάπιε τη γλώσσα του Ν’ άνοιγε η γη να με καταπιεί. Γίναμε ρεζίλι των σκυλιών. Έβαλε την ουρά κάτω από τα σκέλια. Θυμός Άστραψε και βρόντηξε. Εν βρασμώ ψυχής Έγινε Τούρκος. Κατεβάζει καντήλια Έγινε πυρ και μανία Τα έχει πάρει στο κρανίο Πήρε ανάποδες Την έχει κάνει λαχείο Βγήκε απ’ τα ρούχα του. Πνέει τα μένεα. Το φυσάει και δεν κρυώνει. Ποιος είδε το Θεό και δεν τον φοβήθηκε. Ενόχληση Του ‘ψησε το ψάρι στα χείλη. Έγινε τσάμικος ταμπάκος. Έχω καραφλιάσει Μου την έχει σπάσει. Τα έχει παίξει Μου έπρηξε το συκώτι Μου κάθισε στο σβέρκο. Μας έχει ζαλίσει τον έρωτα Φυγή Έγινε καπνός Έκοψε λάσπη Ώχετο απιών. Έκοψε ρόδα μυρωμένα Άνοιξε η γη και τον κατάπιε. Και μην τον είδατε τον Παναγή. Έριξε μαύρη πέτρα πίσω του. Του έδωσε τα παπούτσια στο χέρι. Ώρα καλή στην πρύμνη σου κι αγέρα στα πανιά σου. Έγινε μπουχός Έγινε Λούης Εξαπάτηση Τάτσι-Μήτσι-Κώτσι Τα κάνανε πλακάκια Του ‘ταξε λαγούς με πετραχήλια. Μας πιάσανε τον κώλο. Υποκρισία Σφάζει με το βαμβάκι. Είναι μεγάλη σουπιά. Κάνει την πάπια. Κάνει τον ψόφιο κοριό. Εκών άκων Είναι σιγανοπαπαδιά Ρίχνει άδεια να πιάσει γεμάτα. Κάνει τη λευκή περιστερά. Κάνει τον Κινέζο. Μια στο καρφί και μια στο πέταλο. Παίζει σε διπλό ταμπλό. Τραβάτε με κι ας κλαίω. Απογοήτευση Έμεινε στα κρύα του λουτρού. Του ‘κανε την καρδιά περιβόλι Αντί του μάννα, χολήν Χέσε ψηλά κι αγνάντευε Βράσε ρύζι. Χέσε μέσα Άνθρακες ο θησαυρός. Φεσωθήκαμε Χαιρέτα μου τον πλάτανο. Καλά κρασιά! Έπαθα την πλάκα μου Πολύ κακό για το τίποτα. Φέξε μου και γλίστρησα Αναποτελεσματικότητα Τα έκανε ρόιδο. Από κει παν κι οι άλλοι. Τα ‘χουμε κάνει μαντάρα Τα κάναμε μούσκεμα Πιάσ’ τ’ αυγό και κούρεψ’ το. Κλότσησε την καρδάρα με το γάλα. Έχασε τ’ αυγά και τα καλάθια [/πασχάλια]. Το γαμήσανε και ψόφησε. Την κάτσαμε τη βάρκα Έκανε μια τρύπα στο νερό Τρέχα γύρευε και Νικολό καρτέρει. Τα έκανε θάλασσα Πνίγεται σε μια κουταλιά νερό Ματαιοπονία Πίθος των Δαναΐδων Ψάχνει ψύλλους στ’ άχυρα Ψάχνει γωνίες σε δεκάρικα Προσπαθεί να τετραγωνίσει τον κύκλο. Αδράνεια και Τεμπελιά Λούφα και παραλλαγή Έχει απλώσει την αρίδα του Ψειρίζει τη μαϊμού Κωλοβαράει Τα φόρτωσε στον κόκορα. Βλακεία Χαίρε βάθος αμέτρητον. Άρες μάρες κουκουνάρες. Ό,τι θυμάται χαίρεται. Είναι λίγο "είναι τα ζώα μου αργά" Δεν του κόβει. Η μαλακία πάει σύννεφο Δεν ξέρει πού παν τα τέσσερα. Απαξίωση Ποιος τον χέζει…/ Τον έχει χεσμένο Αέρας κοπανιστός Δεν πα να ‘σαι και η Μάγια Μελάγια Τον έφτυσε στο στόμα. Δεν μου γεμίζει το μάτι. Κλάνει ο πεθαμένος; Δεν έχει το Θεό του. Του ιδίου φυράματος Τζάμπα μάγκας. Ψώνισε από σβέρκο. Θα μας κλάσεις τ’ αρχ.... Μεγάλο φέσι/φόλα/πίπα (για ταινία κυρίως) Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου. Βόιδι πήγε, γελάδα γύρισε. Ο έτερος Καππαδόκης Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του. Του κώλου τα εννιάμερα. Έχει λερωμένη τη φωλιά του. …και πράσινα άλογα Το κάνει [το ξέρει] κι η κουτσή Μαρία Παλικάρι της φακής. Κάθε καρυδιάς καρύδι Βίος και πολιτεία. Σπουδαία τα λάχανα! Σαν τη μύγα μες στο γάλα. Παρ’ τον έναν και χτύπα τον άλλον. Να ξεχωρίσουμε την ήρα από το σιτάρι. Σιγά τ’ αυγά Είναι του γλυκού νερού. Παιδί για υιοθεσία Εξώλης και προώλης Σκληρότητα Βαρύς κι ασήκωτος Σκληρό καρύδι Βαρύ πεπόνι Κέρατο βερνικωμένο. Μη μου άπτου Δε χαρίζει κάστανα. Το φύλαξε μανιάτικο. Δε σηκώνει μύγα στο σπαθί του. Έχει απλωμένο το ζωνάρι του για καβγά. Αχρειότητα Η σάρα, η μάρα και το κακό συναπάντημα. Δεν δίνει στον Άγιο του κερί Ήρθαν τα άγρια να διώξουν τα ήμερα. Καθάρισε τον κόπρο του Αυγείου Του σκοινιού και του παλουκιού. Τι ψυχή θα παραδώσεις; Βρόμα και δυσωδία. Απειλές Του ‘βαλε το μαχαίρι στο λαιμό. Τα θέλει και σένα ο κωλαράκος σου. Σε τρώει ο κώλος σου. Έχω πολλά ράμματα για τη γούνα σου. Ακονίζουν τα μαχαίρια. Θα σου μάθω πόσα απίδια βάνει ο σάκος. Μυρίζει μπαρούτι. Είδε το χάρο με τα μάτια του. Ούτε ψύλλος στον κόρφο του. Θα τον πάρει και θα τον σηκώσει. Τώρα θα μάθεις πώς το τρίβουν το πιπέρι. Βία Τον έκανε του αλατιού Ήρξατο χειρών αδίκων. Την έφαγε στο Δόξα Πατρί. Είδε τον ουρανό σφοντύλι. Πού σε πονεί και πού σε σφάζει. Είδε το Χριστό φαντάρο. Συγκρούσεις Το μήλον της έριδος Έγιναν μαλλιά κουβάρια Τον πέρασε γενεές δεκατέσσερις. Του έσουρε τα εξ αμάξης. Κατέβηκε στο πεζοδρόμιο Τον έκανε τελατίνι. Τον κακό σου τον φλάρο. Του ‘ψαλε τον εξάψαλμο. Θα τον χορέψω στο ταψί. Του έβαλε πόστα. Θα φάμε τα μουστάκια μας. Δεν τον αφήνει σε χλωρό κλαρί. Τον πάει καλαμποκάνι. Ως πρόβατον επί σφαγήν. Ξύνει τα νύχια του για καβγά. Του άλλαξε τα φώτα Μαλώνουνε σαν τις κακές συννυφάδες. Γίνανε από δυο χωριά χωριάτες. Εξ οικείων τα βέλη. Αναστάτωση και Σύγχυση Τρεις λαλούν και δυο χορεύουν. Της πουτάνας το κάγκελο. Έγινε του Κουτρούλη ο γάμος. Μπλέξαμε τα μπούτια μας Τρία πουλάκια κάθονταν. Ανακατωμένος ο ερχόμενος. Άρτζι μπούρτζι και λουλάς. Ανάστα ο Κύριος… Όποιος πρόλαβε τον Κύριο είδε. Χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα. Καταστροφή Στάχτη και πούλβερη. Κρανίου τόπος Τα έκανε γης Μαδιάμ. Ζήτω που καήκαμε! Τα έκανε γυαλιά καρφιά Το κουτί της Πανδώρας Έγινε η νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου Φτώχεια Χρωστάει της Μιχαλούς. Βρομάει το χνώτο του απ’ την πείνα. Κρυώνει σαν γύφτος. Έμεινε στους πέντε δρόμους. Ζει με το φακόσπυρο. Επί ξύλου κρεμάμενος. Κουκιά μετρημένα. Δεν υπάρχει σάλιο. Έμεινε στην ψάθα. Ταπί και ψύχραιμος. Είμαι πανί με πανί Μοναξιά Τρεις κι ο κούκος. Έμεινε στο ράφι. Έμεινε μπουκάλα. Εξορία του Αδάμ. Καθυστέρηση Ες αύριον τα σπουδαία. Σαν το γιοφύρι της Άρτας Έμεινε εκτός νυμφώνος Ήμουνα νιός και γέρασα. Περσινά, ξινά σταφύλια. Του αγίου ποτέ Αρμένικη βίζιτα. Το παρέπεμψε στις ελληνικές καλένδες Τέλος …και έξω απ’ την πόρτα Κύκνειο άσμα Τα ‘χει φάει τα ψωμιά του. Τέρμα τα δίφραγκα Μαζεύει υπογραφές… Χάσκει ο κώλος να βγει η ψυχή του. Θάνατος Το είπε το ποίημα Τα τίναξε (τα πέταλα) Βλέπει τα ραδίκια ανάποδα Πήγε σαν το σκυλί στ’ αμπέλι. Να σου πεί ο παπάς στ’ αυτί [κι ο διάκος στο κεφάλι] Χρόνος Κάθε πέρυσι και καλύτερα. Κοντός ψαλμός αλληλούια. Όποιος πρόλαβε τον Κύριον είδε.

Έρωτας Πονάει το δοντάκι. Έχει δαγκώσει τη λαμαρίνα. Σεξ Την κουνάει την αχλαδιά. Το πάει το γράμμα Το πνίγει το κουνέλι Βγάζουν τα μάτια τους. Ανθρώπινες σχέσεις Τον πάω πολύ / Δεν τον πάω καθόλου Τον έχει μη στάξει και μη βρέξει. Είναι κώλος και βρακί Φάγαμε ψωμί κι αλάτι μαζί. Πίνει νερό στ’ όνομά του. Πάνε φούστα-μπλούζα Επικοινωνία Τα έλεγε με χέρια και με πόδια Συνεννόηση μπουζούκι. Περί ανέμων και υδάτων Τείνω ευήκοον ους. Βιζαβί κι απεναντίας. Είμαστε στο ίδιο μήκος κύματος Λόγια Πάει το στόμα της ροδάνι. [Δεν] Μασάει τα λόγια του. Άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε. Πες τα Χρυσόστομε! Είμαστε στο ίδιο μήκος κύματος Περί ανέμων και υδάτων Έχει μακρυά γλώσσα. Ήπιε το αμίλητο νερό. Λέει τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη. Έτσι κι αλλιώς κι αλλιώτικα και πασαλιμανιώτικα. Αποκαλύψεις Να το πάρει το ποτάμι. Όνομα και μη χωριό. Τα κουκουλώνει σαν τη γάτα. Ράδιο Αρβύλα. Έβγαλε τ’ άπλυτα στη φόρα Το έκανε βούκινο. Με το νι και με το σίγμα Τα είπε χαρτί και καλαμάρι. Υποτέλεια & Παρακλήσεις Του κάνει τεμενάδες. Τον έκανε Άγιο. Χαλί να με πατήσει Φίλησε κατουρημένες ποδιές. Έκπληξη Παρουσιάστηκε σαν το Φάντη μπαστούνι. Κάποιος φούρνος θα γκρεμίστηκε. Έπεσε από τα σύννεφα Μας κούφανες / Κουφάθηκα Έμεινε στήλη άλατος Άνευ αποχρώντος λόγου. Βρε, σαν τα χιόνια... Αιφνιδιασμός Τον έπιασε στα πράσα. Στα καλά καθούμενα Του ήρθε ταμπλάς. Του ήρθε κεραμίδα. Πιάστηκε σαν τον ποντικό στη φάκα. Συγχώρεση Νερό κι αλάτι. Δώσε τόπο στην οργή. Γέλιο Αυγά σου καθαρίζουν; Έπεσε το γέλιο της αρκούδας Γέλασε ο κάθε πικραμένος Γέλασε και το παρδαλό κατσίκι Το γέλιο του βγήκε ξινό. Νεότητα Εξ απαλών ονύχων. Ακόμα δεν βγήκε απ’ τ’ αυγό… Είναι στα ντουζένια του Ακόμα το στόμα του γάλα μυρίζει. Ακόμα δεν ξέρει από πού κατουράει η κότα. Όψη και Εμφάνιση Μπουκιά και συχώριο Και το κουκούτσι αμύγδαλο. Πετσί και κόκαλο Είναι στην τρίχα Μοιάζουν σα δυο σταγόνες νερό. Φοράει την Άρτα με τα Γιάννενα. Θεωρία επισκόπου και καρδία μυλωνά. Είναι φτυστός ο… Χέρι κάτασπρο κι αφράτο και ποδάρι αμυγδαλάτο. Ύπνος Μ’ αυτό το πλευρό να κοιμάσαι… Αυτός κοιμάται κι η τύχη του δουλεύει Γαρίδα το μάτι του. Εις τας αγκάλας του Μορφέως Φαΐ Την έκανα ταράτσα. Να τρώει η μάνα και του παιδιού να μη δίνει Και του πουλιού το γάλα Έφαγε το καταπέτασμα. Έφαγε τον περίδρομο. Πεινάει σα λύκος. Θα πούμε το ψωμί ψωμάκι. Να γλείφεις τα δάχτυλά σου. Έφαγε τον αγλέουρα. Αλκοόλ Στουπί στο μεθύσι Έγινε φέσι Έγινε πίτα Υπερβολές Άνω ποταμών Για ψύλλου πήδημα Τότε που δέναν τα σκυλιά με τα λουκάνικα. Φοράει την Άρτα με τα Γιάννενα Κάνει την τρίχα τριχιά. ...τρέχει από τα μπατζάκια του Φόβος Τα έκανε πάνω του. Τον πήγε τρίτη και τετάρτη. Τον έπιασε τεταρταίος πυρετός. Το φοβάται όπως ο διάολος το λιβάνι. Έκανε τουμπεκί (ψιλοκομμένο.) Έχει κλάσει μαλλί. Μούγγα στη στρούγκα. Φοβάται και τη σκιά του. Φτύσ’ τον κόρφο σου. Κάθεται σε αναμμένα κάρβουνα. Για να σφίξουν οι κώλοι. Διάφορα Μεροδούλι μεροφάι. Δεν έπεφτε καρφίτσα. Βγήκε στο κλαρί Kορόμηλο το δάκρυ Όσο πατάει η γάτα. Κόβει καρφιά (καρφοπέταλα] Πάει ανάποδα, σαν τον κάβουρα. Οι παροικούντες εν Ιερουσαλήμ.

gnomikologikon.gr